"Okruchy raju"- Tanya Valko

Autor: Tanya Valko
Tytuł: Okruchy raju
Liczba stron: 640
Data wydania: 3 czerwca 2014 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Dziś na recenzję doczekała się książka, która na pewno spodoba się miłośnikom Tanyi Valko. Czy nie można tak nazwać? Nie wiem. Ja jej książki bardzo lubię, ale dostrzegam też w nich trochę wad ( o których będzie później).
Przede wszystkim, nie wiedziałam, że będzie to kontynuacja sagi arabskiej. Sądziłam, że to całkiem odrębna książka, nowa z punktu widzenia akcji. Początkowo można mieć takie wrażenie dzięki opisom życia w Indonezji Fatumy i Meili. Ich losy były bardzo ciekawe, ale  smutne.Wszystko zaczęło się w momencie gdy ojciec Meili został zabity w rozruchach, a matka i córka by przeżyć musiały uciekać. Ta część poruszyła mnie najbardziej i również najbardziej mi się podobała. Pokazuje jak wygląda życie w krajach muzułmańskich i jak wielki może być wpływ religii na człowieka.
Książka została podzielona na kilka części, w każdej dowiadujemy się o mrożących krew w żyłach wydarzeniach. Nie są one ułożone chronologicznie, ale to nie przeszkadza.
Nie czytałam też "Arabskiej księżniczki" i "Arabskiej krwi", no i trochę żałuję bo miałabym większe pojęcie o tym, co się działo w rodzinie Doroty i Marysi przed ich przyjazdem indonezji.
W "Okruchach raju" akcja dzieje się głównie w Indonezji i Tajlandii. Bardzo mi się podobało, bo bardzo lubię klimaty Chin i krajów azjatyckich.
Nie pochwalam niektórych zachowań Marysi. Zamiast walczyć o małżeństwo które rozpadło się poniekąd z jej winy zwyczajnie się poddała. Oddała byłemu mężowi coś, co miała najcenniejszego. Dla mnie to była niezrozumiała decyzja i ciągle zadaję sobie pytanie: po co?
Miałam napisać o wadach, prawda? Książka miała wiele wątków, krótkich, wyjaśniających się szybko co jest bardzo ciekawe i dobre, ale stwarza też pozór wymyślania na siłę, by napisać więcej.
Bardzo dobrym rozwiązaniem jest za to przybliżenie czytelnikowi historii, klimatu Indonezji. To pozwala lepiej wczuć się w akcję, poznania miejsca, gdzie mieszkają nasi bohaterowie.
Bardzo podoba mi się okładka, jest taka klimatyczna.
Będę czekała na dalsze tomy i przy okazji nadrabiała zaległości.