"Cień burzowych chmur"- Edyta Świętek

Autor: Edyta Świętek
Tytuł: Cień burzowych chmur
Liczba stron: 352
Data wydania: 2017 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo Replika
Źródło: egzemplarz recenzencki

Dla czytelników ceniących sobie powieści Edyty Świętek mam wspaniałą informację. Otóż na rynku wydawniczym pojawi się bardzo ciekawa seria: "Spacer Aleją Róż". Pierwszy tom- "Cień burzowych chmur" mam właśnie przyjemność recenzować. Tak, przyjemność- bo jego lektura to bardzo mile spędzony czas.
Ostatnimi czasy niezbyt często zdarza mi się spotykać książki, które są wciągające do tego stopnia, że czyta się je jednym ciągiem, bez przerwy, nie myśli się o czym innym. Tak, tej powieści nie sposób odłożyć.
To saga rodzinna, taka jakie lubię. Dzieje się dużo. Akcja rozpoczyna się kilka lat po wojnie. Bohaterowie czyli Bronek i jego rodzeństwo mieszkają w małej wsi. Ich codzienność to praca oraz proza życia. Bronek po śmierci ojca czuje się w obowiązku dbać o rodzinę, jako najstarszy staje się jej głową, zastępcą taty.
Szymczaków nie oszczędzał los. Tragiczne wydarzenia sprawiły, że główny bohater, a później i jego siostra zmuszeni są wyprowadzić się ze wsi, w której mieszkali i zamieszkać w mieście.
Co jeszcze spotka tę rodzinę?
Bardzo się cieszę, że miałam okazję przeczytać tę książkę. Edytę Świętek i jej powieści bardzo lubię. Wiem, że wspominałam już o tym nie raz, ale warto o tym przypominać...
Dziś recenzja powieści "Cień burzowych chmur", a niebawem na moim blogu pojawi się recenzja kolejnego tomu pt "Łąki kwitnące purpurą", przesyłka jeszcze świeżutka otrzymana raptem tydzień temu.
Cała seria "Spacer Aleją Róż" ma liczyć 5 tomów. Z jednej strony to dobrze- bo dużo, z drugiej-  czekanie na kolejne premiery- oj... będzie ciężko, zwłaszcza przy takich zakończeniach...
Książka, jak napisano we wstępie to po części fikcja literacka, a po części inspiracja wydarzeniami z życia rodziny autorki.

"Oaza spokoju"- Agnieszka Nietresta- Zatoń

Autor: Agnieszka Nietresta- Zatoń
Tytuł: Oaza spokoju
Liczba stron: 560
Data wydania: 22 czerwca 2017 r.
Forma: ebook
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Źródło: egzemplarz recenzencki

O! Idealna książka dla mojej mamy! Nie omieszkam podrzucić jej tej powieści, w końcu pracuje w tym samym zawodzie, co bohaterki.
Miranda jest córką Irmy. Wcześniej pracowała jako dziennikarka, w momencie gdy ją poznajemy zaczyna nową pracę- na zastępstwo. Otóż zastępuje Irmę, która postanowiła zrobić "porządek" ze zdrowiem. Zadaniem debiutującej w roli nauczycielki jest poprowadzenie klasy Irmy by wszyscy z sukcesem zdali egzamin gimnazjalny i ukończyli szkołę.
W książce ścierają się różne światy: młodych nauczycieli, którzy uczniów traktują jak osoby godne rozmowy i wartych zaufania i starszych, z poglądami mówiącymi, że dzieci nic nie mogą, mają się uczyć, słuchać i nie wypowiadać się na ważne tematy bo i tak nic nie wiedzą.
Zastanawiałam się skąd autorka czerpie informacje na temat zawodu nauczyciela: czy to z ogólnego postrzegania tego zawodu i często powtarzanych stereotypów czy może miała coś wspólnego z pracą w szkole. Krótka notka biograficzna nie pozostawia wątpliwości, wskazuje, że druga wersja jest prawdziwa- Agnieszka Nietresta- Zatoń przez kilka lat uczyła języka polskiego więc zawód nauczyciela nie jest jej obcy. Nie powiela stereotypów.
Jak już wspomniałam na początku- w powieści poruszono wiele tematów. Przyznam, że trochę mi to przeszkadzało, wychodzę z założenia, że ta mnogość tematów nie zawsze jest dobra. Często wychodzi tak, że skupiając się na wielu rzeczach nie robimy nic dobrze. Nie mówię tu akurat o "Oazie spokoju", ale czasami tak bywa.
Były wątki interesujące, jak ten dotyczący pracy pedagoga oraz perypetii domowych uczniów czy ten mówiący o zdrowiu Irmy. Z zaciekawieniem czytałam o Pawulonie, Prezesie czy Igorze. Znalazły się też takie wątki, w których niekoniecznie mogłam się odnaleźć, ot, choćby główny- śledztwo dziennikarskie w sprawie autorka bloga.
Myślę, że książka jest warta uwagi.

"Mroczny las"- Virginia C. Andrews

Autor: V.C Andrews
Tytuł: Mroczny las
Liczba stron: 520
Data wydania: 13 czerwca 2017 r.
Forma: ebook
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Źródło: egzemplarz recenzencki

Przyznam się, że byłam mocno ciekawa tek książki (i oczywiście kolejnej). Dlaczego?
W "Willow" wiele zostało wyjaśnione. Nachodziły mnie myśli- o czym jeszcze można pisać? Co się wydarzy? Obawiałam się nudy.
Nic z tego! Jeśli mam być szczera, to "Mroczny las" podobał mi się bardziej niż "Willow". W tej dziś przeze mnie recenzowanej bardzo dużo się dzieje, akcja jest  szybka.
Po burzliwym czasie wydaje się, że w życiu Willow zaczyna wychodzić słońce. Młoda dziewczyna wydaje się być pogodzona ze śmiercią ojca, brat zaczyna powoli dochodzić do siebie. Osiągnęła to, co zaplanowała- odwiedziła matkę i nawet zakochała się. Naprawdę można pomyśleć, że wszystko zostało już napisane, wszystko się wydarzyło i nie ma już na co czekać.
Na szczęście V.C Andrews jest autorką, która często zaskakuje. W tej powieści będziemy świadkami rodzącego się uczucia głównej bohaterki i Thatchera (bogatego prawnika z Palm Beach), jej nowego życia i powolnego poznawania mamy i przyrodniego brata.
Emocji będzie naprawdę wiele. Zdradzę, że książka, choć niewiele wcześniej na to wskazywało, idealnie wpisuje się w tematykę innych jej powieści (porusza tematy znane nam z serii"Kwiaty na poddaszu" czy "Rodzina Casteel".
Nie dla wszystkich to książka- niektórzy mogą być zniesmaczeni jednym z głównych wątków. Trochę żałuję tego, jak poprowadzono wątek miłosny Willow i Thatchera. Mogłam się wprawdzie tego spodziewać, ale żal i tak jest. Myślałam, że tym razem zostanę zaskoczona.
Czy polecam tę książkę? Tak, wspominałam już, że podobała mi się bardziej niż pierwsza. Czekam na kolejną!

"Trzecia"- Magda Stachula

Autor: Magda Stachula
Tytuł: Trzecia
Liczba stron: 368
Data wydania: 2017 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo Znak
Źródło: egzemplarz recenzencki

Zadaniem opisu z tyłu okładki jest zachęcić czytelnika. Te kilka zdań to często "być albo nie być" książki. W przypadku "Trzeciej" zadziałało idealnie. Mając w pamięci "Idealną" i jej ciekawe zakończenie zdecydowałam się na lekturę. Jakie są moje doświadczenia? Zapraszam do przeczytania recenzji.
Przykro mi, że muszę to napisać, ale nie do końca podobała mi się ta powieść. Oczywiście, to, o czym czytałam było interesujące, ale to nie to... Sądziłam, że jak poprzednio, tak i tu początkowo może nie wciągnąć, ale pod koniec może nastąpi "trzęsienie ziemi". Niestety- owszem, były ciekawe wątki, ale nie na tyle bym poczuła szybsze bicie serca.
Eliza jest psychologiem. Pewnego dnia spostrzega, że ktoś ją śledzi. Bliscy nie chcą jednak jej wierzyć...
Drugim bohaterem i narratorem jest Anton. Jest jeszcze kobieta, o której nie wiemy zbyt wiele. W miarę lektury odkrywamy coraz więcej kart, tajemnice przestają być tajemnicami. Dowiadujemy się, że Eliza został umieszczona na pewnej liście jako numer trzy.
Czy naszej bohaterce uda się rozwikłać zagadki, odkryć, kto ją śledzi?
Yo nie tak, że książka jest zła i nudna. Po prostu nie do końca "kupiłam" wątki w niej  umieszczone. Zresztą miałam mały problem z narracją (nie lubię gdy zbyt wiele osób występuje w tej roli).
Myślę, że jeśli będzie mi to jeszcze kiedyś dane to na pewno sięgnę po książki Magdaleny Stachuli.

"Pójdę do jedynej"- Kasia Bulicz- Kasprzak

Autor: Kasia Bulicz- Kasprzak
Tytuł: Pójdę do jedynej
Liczba stron:  376
Data wydania: 20 czerwca 2017 r.
Forma: ebook
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Źródło: egzemplarz recenzencki

Kasię Bulicz- Kasprzak czytelnicy zdążyli poznać dość dobrze. Autorka serii o mieszkańcach ulicy Różanej, "Innej bajki" oraz kilku innych książek tym razem za sprawą powieści przenosi nas do lat 70-tych XX wieku. Bohaterowie to dwóch młodych chłopców, którzy na początku książki zmuszeni są podjąć bardzo ważną decyzję. Będzie miała bardzo duży wpływ na ich dalsze życie.
Losy Karola i Pawła będą wiązać się ze sobą, choć młodzi mężczyźni poznają się dopiero w wojsku. To, że znaleźli się akurat w tym miejscu to wynik różnych powodów. Dla Karola jest to "propozycja nie do odrzucenia", Paweł zaś z wojskiem chce związać swoje dorosłe życie- ustatkować się, zdobyć mieszkanie.
Bardzo podobała mi się ta książka.
Taka zwyczajna, o życiu, o miłości, przyjaźni, o "męskich sprawach". Po pobycie w wojsku zamieszkują w dolnośląskim miasteczku. Polubiłam męskich bohaterów, zaś postaci kobiece... Cóż, tu było inaczej.
Jadwiga i jej zachowanie, wyrachowanie i interesowność mocno mnie irytowały, zaś wątek Krysi i jej miłości bardzo ciekawił i nie będę ukrywać, ogromnie zaskoczył. Na początku- współczułam jej- uwikłała się w historię nie do pozazdroszczenia. Potem- cóż, nie pochwalałam wyborów.
Jak już wcześniej wspomniałam akcja powieści dzieje się w latach 70-tych XX wieku. Zastanawiam się czy autorce udało się dostatecznie dobrze odwzorować realia tamtych czasów, miejsc i zachowań. Wydaje mi się że tak. Zapytacie- skąd moje wątpliwości- Otóż czas, o którym mowa w książce to czas, kiedy urodziła się Kasia Bulicz- Kasprzak.
Czy to początek serii? Nie natrafiłam nigdzie na taką informację, ale mam szczerą nadzieję że tak.

Biuro Podróży Samotnych Serc. Kierunek: Chile"- Katy Colins

Autor: Katy Colins
Tytuł: Biuro Podróży Samotnych Serc. Kierunek Chile
Liczba stron:
Data wydania: 14 czerwca 2017 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo HarperCollins
Źródło: egzemplarz recenzencki

To już trzecia książka z serii "Biuro Podróży Samotnych Serc". Pomyśleć, że jeszcze jakiś czas temu (dokładniej mówiąc- przy pierwszej części) byłam zniechęcona. Bardzo się cieszę, że w miarę czytania coraz bardziej mi się podobało i teraz gdy nie widziałam zapowiedzi kolejnej książki poczułam smutek. Mam nadzieję, że moje domysły są błędne i my, czytelnicy doczekamy się kontynuacji.
Georgia zwiedziła już Tajlandię lecząc złamane serce) i Indie. Propozycja wyjazdu do Chile choć spada nieoczekiwanie to jest jakby prezentem od losu. Tym rzem wycieczka nie jest związana z pracą zawodową Georgii i Bena. Para wyjeżdża wspólnie na nagranie do programu. Kobieta chce zastanawia się nad uczuciami jakie ich łączą, Ben zaś... a nie zdradzę! Nie będzie wyjścia- trzeba przeczytać książkę.
Bardzo polubiłam serię książek o sympatycznej kobiecie, której życie nie rozpieszczało. Mimo różnych wydarzeń, mimo tego, że zdarza jej się popełniać gafy (oj! często) to zachowuje pogodę ducha i pokazuje siłę.
Do Chile wraz z naszymi bohaterami wyrusza też kilka innych par biorących udział w rywalizacji. Kto wygra? Co się stanie? Trzeba powiedzieć, że inwencja twórcza osób wymyślających konkurencje jest duża.
Książka może wydawać się lekka, lecz tak naprawdę taka nie jest. Porusza mnóstwo ważnych i niełatwych tematów. Uczy o tym, że w związku należy rozmawiać, mówić o swoich oczekiwaniach. Serdecznie polecam całą niesamowicie interesującą serię "Biuro Podróży Samotnych Serc".

"Jeden diabeł"- Katarzyna Rapczyńska- Lubieńska

Autor:  Katarzyna Rapczyńska- Lubieńska
Tytuł: Jeden diabeł
Liczba stron: 488
Data wydania: 6 lipca 2017 r.
Forma: ebook
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Źródło: egzemplarz recenzencki

Jeśli macie ochotę na opowieść, w której głównym wątkiem będzie ten dotyczący miłości- jak można zorientować się po tytule- nie ten adres.
Karolina to młoda dziewczyna. Gdy ją poznajemy zaczyna właśnie pracę. Jak mówi, spełniło się jej marzenie- ma zatrudnienie w budżetówce. Praktycznie cała książka to opowieść o jej zmaganiu się z codziennymi problemami w korporacji. Wiele osób nie wie jak wygląda taka praca.
Karolina zdradza nam wiele o tym jak to wszystko wygląda. Niczego nie upiększa. Mówi o powiązaniach międzyludzkich, o wszelkich gierkach, podchodach i podstępach firmowych.
Możecie powiedzieć- jakie to nudne... Otóż nie, przynajmniej dla mnie. Książka napisana fajnym językiem, wciągająca.
Jest też wątek miłosny, ale nie jest on wysunięty na pierwszy plan. Przewija się bardziej między wierszami, Karolina nie mówi wielu osobom o swoim uczuciu. Przyznam, że z jednej strony nie okazał się dla mnie aż tak ciekawy jak się spodziewałam, z drugiej zaś- poprowadzono go dosyć niestandardowo i to mnie zainteresowało.
Kibicowałam Karolinie by udało się jej spełnić marzenia, znaleźć pracę na wymarzonym stanowisku. Zdążyłam ją polubić..
Czy jesteście gotowi na wniknięcie do świata budżetówki i, jak pisałam wcześniej, układów i układzików (choć takie uogólnianie bywa krzywdzące, nie wszędzie bywa protekcja i układy). Ja się na to zdecydowałam i nie żałuję!

"Spalone mosty"- Izabella Frączyk

Autor: Izabella Frączyk
Tytuł: Spalone mosty
Liczba stron: 288
Data wydania: 11 lipca 2017 r.
Forma: ebook
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Źródło: egzemplarz recenzencki

Izabellę Frączyk cenię jako pisarkę. Do jej powieści nie mogę mieć zarzutów merytorycznych. Seria "Stajnia w Pieńkach" jest bardzo dobrze przygotowana. Wielu pisarzom zarzuca się, że w ich powieściach brak przeprowadzenia tzw "researchu", o książkach Izy nie można tego powiedzieć. Zarówno "Koncert cudzych życzeń", jak i "Spalone mosty" zostały rzetelnie przygotowane.
Widać, że autorka ma wiedzę o koniach, o pracy z nimi (lub dobrego konsultanta).
Poprzednia część zakończyła się bardzo interesująco i przyznam, że myślałam, że akcja potoczy się w zupełnie innym kierunku. Choć jakby się zastanowić- właśnie dzięki temu powieść okazała się nieprzewidywalna.
Magda z "Koncertu cudzych marzeń" przeżyła wiele. Zdrada męża, nowy związek, przeprowadzka. Wydawać by się mogło, że teraz będzie spokojnie i nudno (znaczy nie mało ciekawie tylko bez większych emocji). Nie! Jesteśmy świadkami wielu wydarzeń- tych smutnych i wzruszających. Zdradzę, że pojawi się rozwiązanie pewnej zagadki... Czekacie?
W tej powieści doskonale odnajdą się miłośnicy koni. Ja, cóż, nie miałam do czynienia z tymi zwierzętami i troszkę się nudziłam czytając niektóre wątki. Za to część obyczajową oceniam bardzo dobrze.
Pozostaje czekać na trzecią część...

"Odzyskać utracone"- Katarzyna Kołczewska

Autor: Katarzyna Kołczewska
Tytuł: Odzyskać utracone
Liczba stron: 448
Data wydania: 4 lipca 2017 r.
Forma: ebook
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Źródło: egzemplarz recenzencki

Katarzyna Kołczewska dała się poznać nam, czytelnikom jako autorka powieści współczesnych. Dopiero rozpoczynając lekturę "Odzyskać utracone" zorientowałam się, że tym razem będzie inaczej. Przenosimy się do lat 40-tych XX wieku, do czasów II wojny światowej i lat bezpośrenio po jej zakończeniu.
Przy tej książce miałam nie lada zagwozdkę. Nie raz i nie dwa chciałam napisać kilka "miłych" słów, odłożyć powieść. Postać Mirandy, głównej bohaterki wzbudzała we mnie różne emocje: współczucie, często zrozumienie tego, co przeżyła. Opis tego, co wydarzyło się na Syberii, gdzie została zesłana wraz z rodzeństwem porusza. Jednak nie mogłam nic poradzić na to, że czułam do niej niechęć. Irytowała mnie niesamowicie. Miałam zrozumienie dla niej, wiedziałam, że traumatyczne przeżycia mają duży wpływ na jej zachowanie, psychikę. Nie mogłam się wyzbyć myśli, że Miranda nie ma monopolu na cierpienie, że mimo tego, co ją spotkało jest samolubna. Dla niej liczyło się to, czego była świadkiem na Syberii, a o tym co działo się w Polsce nie chciała myśleć.
Nie wie o tym, do jakich poświęceń była zdolna jej matka by uratować dzieci od wywiezienia. Nie  bardzo potrafię zrozumieć tę dziewczynę.
Suma sumarum- książka okazała się nawet ciekawa i wciągająca.
Niestety- gdybym miała polecić Wam książkę tej autorki to na pewno nie była by to ta mimo, że znajdziemy w niej wydarzenia z życia jej rodziny. Moim zdaniem to nie jest najlepsza powieść pani Katarzyny, mimo, że mocno działa na emocje. Nie ma co jej porównywać do "Kto jak nie ja" czy "Wbrew sobie" (te dwie jak najbardziej polecam, są po prostu cudowne).

"Światło nie może zgasnąć"- Diane Chamberlain

Autor: Diane Chamberlain
Tytuł: Światło nie może zgasnąć
Liczba stron: 584
Data wydania: 8 czerwca 2017 r.
Forma: ebook
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Źródło: egzemplarz recenzencki

Książki Diane Chamberlain darzę wielkim sentymentem. Co tu dużo mówić- po prostu uwielbiam je. Jak dotąd chyba tylko jedna rozczarowała mnie.
Właśnie! Jeśli już mowa o rozczarowaniach to nie będę kłamać, czy po "Jak gdybyś tańczyła" nie jestem zmęczona powieściami tej autorki, czy jej warsztat pisarski nie jest już taki ciekawy. Spieszę jednak z zapewnieniami, że "Światło nie może zgasnąć" to lektura do tego stopnia wciągająca, że naprawdę nie sposób jej odłożyć dopóki nie dotrze się do ostatniej strony.
Anna jest lubianą przez wszystkich mieszkanką małego miasteczka, która nie boi się oferować pomocy. Olivia pracuje jako lekarz. Pewnego dnia losy tych dwóch kobiet przecinają się. Anna podczas pracy w schronisku zostaje postrzelona. Olivia robi wszystko by ją uratować, przekracza nawet kompetencje zawodowe. Mam nadzieję, że nie będziecie mieć do mnie żalu jeśli zdradzę dość istotne wydarzenie z początku książki. Otóż mimo heroicznej walki nie uda się uratować postrzelonej kobiety. to będzie miało ogromny wpływ na to, co się później wydarzy.
Otóż "Światło nie może zgasnąć" to prawdziwy rollercoaster emocji. Naprawdę będziecie wypompowani emocjonalnie po tak dużej tajemnic i powiązań. Jedno jest pewne- nie można się nudzić. Przeczytamy między innymi o chorobliwej miłości, o "drugiej twarzy" kochanego człowieka, o powiązaniu Olivii z wdowcem.
Wiecie, bardzo się cieszę, że "Światła nie mogą zgasnąć" to pierwsza część trylogii. Nie mogę się już doczekać momentu gdy ukaże się kolejna, zastanawiając się co zaserwuje nam Diane Chamberlain.

"Nocne czuwanie"- Sarah Moss

Autor:  Sarah Moss
Tytuł: Nocne czuwanie
Liczba stron: 488
Data wydania: 2017 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo Czwarta Strona
Źródło: egzemplarz recenzencki

Pierwsze o czym powiem w tej recenzji to wspaniała i zaskakująca akcja promocyjna. Czy muszę wspominać, ze między innymi za niespodzianki dla blogerów uwielbiam Wydawnictwo Czwarta Strona? Między innymi, bo książki też wydają cudowne!
Niecierpliwość i ciekawość to cechy, które mogą się "zemścić". Miałam szczęście, że uważnie otwierałam przesyłkę- inaczej miałabym masę sprzątania. W kopercie znajdowały się drobinki imitujące gwiezdny pył.
Bardzo podoba mi się wydanie tej powieści. Piękna twarda oprawa oraz interesująca ilustracja naprawdę przyciągają wzrok.
O czym przeczytamy? Bohaterką jest młoda matka, która wraz z mężem i dwojgiem dzieci przeprowadza się do domu na wyspie. Próbuje pogodzić obowiązki matki, żony i kobiety pracującej. To bardzo trudne. Anna jest ciągle niewyspana- jej młodszy syn noc w noc budzi się. Czu uda się jej sprostać obowiązkom i napisać książkę?
W "Nocnym czuwaniu" przeplata się przeszłość z teraźniejszością, sprawy zawodowe z tymi rodzinnymi. Dowiadujemy się o wielu poglądach naukowych na wychowanie dzieci. Będziemy świadkami znalezienia ciała małego dziecka. Czy uda się rozwiązać tę zagadkę kryminalną i umiejscowić w czasie?
Zapraszam do lektury.

"Futra, perły i łzy jak piołun gorzkie"- Danuta Noszczyńska

Autor: Danuta Noszczyńska
Tytuł: Futra, perły i łzy jak piołun gorzkie
Liczba stron: 320
Data wydania: 6 czerwca 2017 r.
Forma: ebook
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Źródło: egzemplarz recenzencki

No nie! Nie rozumiem dlaczego o Danucie Noszczyńskiej i jej książkach mówi się tak mało. Zdecydowanie powinno się to zmienić,  jej pozycje zasługują na jak najwięcej uwagi. I choć mszę  się przyznać, że "Harpia" zaczęła mi się podobać dopiero pod koniec, to każda następna skradała moje serce już na początku. Z niecierpliwością wypatruję premier.
Dlatego, gdy tylko ujrzałam zapowiedź wydawniczą "Futer..." już wiedziałam, że nie przejdę obojętnie obok tej pozycji. Nie było opcji bym jej nie przeczytała.
Bardzo lekko czyta się tę powieść, jednak to nie oznacza, że temat jest banalny. Jest inaczej- porusza taki, o którym warto mówić, warto edukować społeczeństwo.
Nasza bohaterka to Sandra- młoda kobieta mieszkająca w małym miasteczku, wiodąca bardzo spokojne życie. Nie spodziewa się, że pewna wizyta zburzy ten spokój.
Gdybym teraz zapytała co zrobilibyście gdyby to do Was przyjechał dawno niewidziany, niekoniecznie lubiany krewny z prośbą o kilkudniowe przenocowanie jaka była by Wasza odpowiedź? Myślę, że podobna jak moja i Sandry- w końcu kilka dni można się przemęczyć.
Odwiedziny krewnych to nie zawsze miła rzecz, zwłaszcza gdy się bardzo przedłuża. Właśnie w takiej dziwnej sytuacji została postawiona Sandra i jej mąż. Zachowanie wujka Rogera i jego żony niestandardowe. Czy uda się wyjaśnić tajemnicę, która kryła się za ich wizytą? Kto jest tym "dobrym", a kto "złym"?
Lektura tej powieści to czysta przyjemność. Do ostatnich stron radość z czytania. Polecam!

"To, co nas dzieli"- Anna McPartlin

Autor: Anna McPartlin
Tytuł: To, co nas dzieli
Liczba stron:
Data wydania: 14 czerwca 2017 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo HarperCollins
Źródło: egzemplarz recenzencki

Podczas wyboru książki do recenzji miałam problem, nie wiedziałam, którą powieść chcę zrecenzować: czy z zachęcającą fabułą czy z zachęcającą fabułą i dobrze kojarzącą się. Los zdecydował za mnie i dziś przychodzę z recenzją "To, co nas dzieli".
Książkę napisaną przez Annę McPartlin miałam już okazję czytać jakiś czes temu. Bardzo dobre wspomnienia sprawiły, że z zaciekawieniem wzięłam się za lekturę.
I poległam...Przepraszam, nie byłam w stanie dokończyć tej powieści. Ba! Miałam nawet dwa podejścia i nic. Po raz kolejny przykro mi, że nie dałam rady. Do spróbowania jeszcze raz zachęciła mnie opinia jednej blogerki. Znów nic. Zadziwiające, a jednocześnie całkiem normalne jest jak bardzo mogą się różnić opinie.
Skoro nie przeczytałam- nie za bardzo wiem, co mogę napisać o wydarzeniach i akcji. Wiem tylko, że to opowieść o przyjaźni nastolatek, a później dorosłych już kobiet. O marzeniach.
Tak właściwie to nie potrafię powiedzieć co mi w niej przeszkadzało. To daje nadzieję, że w późniejszym czasie znów po nią sięgnę i mój odbiór będzie zupełnie inny. Nie odradzam przeczytania "To, co nasz dzieli", zachęcam do tego byście mogli wyrobić własne zdanie.
Bardzo podoba mi się okładka. Dobrym i ciekawym pomysłem jest wydawanie dzieł jednej autorki w podobnej szacie graficznej.

"Nic nie mów"- Naomi Ragen

Autor: Naomi Ragen
Tytuł: Nic nie mów
Liczba stron: 408
Data wydania: 16 maja 2017 r.
Forma: ebook
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Źródło: egzemplarz recenzencki

Urodzaj w "trudne" książki trwa. Kolejny raz przeczytałam coś ze ściśniętym sercem. Nie była to opowieść o II wojnie światowej (czego się spodziewałam bo akurat tym razem nie spojrzałam na opis na okładce), a równie porażająca, oparta na faktach historia.
O czym? Tematów jest kilka: o miłości, rodzinie, o wierze.
Narracja głównej bohaterki przeplata się z relacją innych osób, dokładniej mówiąc- śledczych zajmujących się sprawą pewnej kobiety.
W powieści owszem, znajdziemy historię miłosną, ale głównym tematem jest dojście do prawdy i wyjaśnienie co stało się dzieciom, które trafiły do szpitala z potwornymi obrażeniami.
Śledczą Binę Cedek czeka bardzo trudne zadanie. Matka dwojga dzieci musi się zmierzyć z ogromem krzywdy doznanej przez pewne rodzeństwo. Na myśl przychodzi mi pytanie: jakim zwyrodnialcem trzeba być by zadać tyle cierpienia. Jakim człowiekiem by swoje postępowanie wyjaśniać religią. I w końcu- co za matka pozwala krzywdzić swoje dziecko?
Myślę, że odpowiedź na niektóre pytania znajdziecie w książce.
Pamiętajcie o jednym: choć to trudne to nie wyciągajcie pochopnych wniosków. Emocje to nie zawsze dobry doradca. Wiem, że to trudne gdy czyta się o ogromnej krzywdzie dzieci, ale proszę- spróbujcie. Choć nie łatwo to warto na chwilę powstrzymać się od osądów.

"Wieczór panieński cała prawda"- Anna Bogusławska, Dawid Ozdoba

Autor: Anna Bogusławska, Dawid Ozdoba
Tytuł: Wieczór panieński cała prawda
Liczba stron: 256
Data wydania: 2016 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo Edipresse Polska
Źródło: egzemplarz recenzencki

O striptizerach słyszy się trochę. Zdania o ich pracy są podzielone: od zachwytów po wielką krytykę, odsądzanie od czci. Wiele osób nie może poradzić sobie z tym, że ta praca nie jest zgodna z wiarą (w Polsce podobno dominujący jest katolicyzm..). Druga sprawa- przy okazji tej recenzji podzielę się moimi przemyśleniami. Z moich obserwacji wynika, że kobieta pracująca na wieczorach kawalerskich (i nie tylko), rozbierająca się i tańcząca za pieniądze nazywana jest prostytutką (używa się też innych brzydkich określeń). Jak jest z mężczyznami? Są traktowani pobłażliwie, mówi się, że tańczą by zdobyć jak najwięcej kobiet, by móc pochwalić się potem zdobyczami (choć i tu są wyjątki). Dawid Ozdoba opowiada o przygotowaniach do pracy. Nie od dziś wiadomo, że mężczyzna bardzo dbający o swój wygląd to... ciota (przepraszam za wyrażenie), na pewno gej. Takie szufladkowanie jest krzywdzące, trzeba z nim walczyć.
Nasz bohater obnaża prawdę, mówi o tym co naprawdę dzieje się na wieczorach panieńskich. Często kobiety chcące uchodzić za niemal święte, na codzień "grzeczne", na zabawie- po alkoholu i w towarzystwie przystojnych mężczyzn wstępuje w nie diabeł. Nie należy się temu dziwić, łudzić, że w przypadku mężczyzn jest inaczej. Kobiece piękne ciało mocno na nich działa. Z tym, że oni się z tym nie kryją.
Nie będę ukrywać, że ta książka dostarczyła mi niesamowitych wrażeń. Jest mocno pieprzna, seksu w niej dużo. Nie jest to powieść erotyczna, a biografia. Czyta się świetnie, przyjemnie i lekko.
Nie każę wszystkim czytać książki, nie każdemu może się podobać. Ja tylko mogę polecić, co czynię. Polecam!

"Kobiety z Ravensbrück. Życie i śmierć w hitlerowskim obozie koncentracyjnym dla kobiet"- Sarah Helm

Autor: Sarah Helm
Tytuł:  Kobiety z Ravensbrück. Życie i śmierć w hitlerowskim obozie koncentracyjnym dla kobiet
Liczba stron: 928
Data wydania: 20 kwietnia 2017 r.
Forma: ebook
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Źródło: egzemplarz recenzencki

Takie książki jak ta wymagają "przetrawienia". Nie da się skończyć i od razu przejść do czegoś innego, może wesołego, o nie! To taka pozycja, która mocno działa na psychikę, więc trzeba usiąść, pomyśleć,a a po przeczytaniu pozwolić by emocje odrobinę opadły i dopiero "przelać myśli na papier".
Autorka sporym nakładem pracy pokazuje jak żyli ludzie w obozach pracy takich jak Ravensbrück, Auschwitz, Majdanek czy innych. O tym pierwszym mówi się bardzo dużo, jak tytuł wskazuje- cała pozycja jest mu poświęcona. O Auschwitz mówi się tylko trochę, a o reszcie zaledwie wspomina.
Czy jest ktoś, kto nie powinien sięgać po tę książkę? Tak- nie polecam jej osobom słabo odpornym na okrutności. Jednocześnie rekomenduję- każdy powinien ją przeczytać ponieważ to część historii, także naszej. "Kobiety z Ravensbrück..." to opowieść o życiu uwięzionych w bloku kobiet oraz na specjalnym oddziale, gdzie więźniarki były poddawane eksperymentom medycznym.
Z jednej strony- dobrze jest poznać historię, z drugiej zaś- ogrom bólu, smutku jest czasem naprawdę nie do przekroczenia. Momentami można nie dać rady opanować płaczu.
Książka to biografie kobiet, listy przez nie pisane do domów oraz opowieści o obozowym życiu. Można się naprawdę wiele dowiedzieć.
Podsumowując- to pozycja naprawdę warta przeczytania lecz, jak już wspominałam, trzeba się do niej psychicznie przygotować.

"Wszystko wina kota!"- Agnieszka Lingas- Łoniewska

Autor: Agnieszka Lingas- Łoniewska
Tytuł: Wszystko wina kota!
Liczba stron: 400
Data wydania: 2017 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo Novae Res
Źródło: egzemplarz recenzencki (księgarnia Tania Książka)

Agnieszka Lingas- Łoniewska to pisarka o której słyszałam wiele. Ba! Spotkałam nawet osobiście. Wiem też, że książki jej autorstwa są popularne w mojej ulubionej bibliotece.
Dlatego to, co teraz piszę może się wydać odrobinę dziwne. Otóż dopiero dzięki "Wszystko wina kota!" zaczynam poznawać twórczość pani Agnieszki. Tak, to moja pierwsza książka. Dziś już wiem, że nie jest to nasze ostatnie spotkanie. Plany są takie: czytam na bieżąco, śledzę premiery oraz nadrabiam zaległości. Czy mi się to uda? Mam nadzieję, że tak, chcę w to wierzyć.
"Wszystko wina kota!" to powieść interesująca. Odrobinę przewidywalna- dla mnie, dla osoby, któraa wiele książek ma za sobą. Na szczęście jakoś specjalnie mi to nie przeszkadza.
Bohaterką jest Lidia, pisarka. Jako Róża Mak pisze bestsellery (20 powieści to bardzo dobry wynik). Powodzenie w pracy nie przekłada się na szczęście w miłości. Jesteśmy jednak świadkami rodzącego się uczucia.
Bardzo podobała mi się fabuła. Jak już wiecie- książka jest o pisarce, a więc w postaci Róży Mak możemy odnaleźć niektóre cechy Agnieszki Lingas- Łoniewskiej (o czym sama wspomina). "Dostaje się" też nieco blogerskiemu światkowi.
Czy historie miłosne mogą być ciekawe gdy tak naprawdę czyta się ich setki? Może Was zdziwię, ale tak. Każda mimo podobieństw jest inna. Czy to Lidka, Aneta czy Tatiana- one nie są do końca przygotowane na to co niesie im los.
Z wielu powieści, których autorką jest Agnieszka Lingas- Łoniewska wybrałam akurat tę. To chyba przeznaczenie, dzięki temu wiem, że sięgnę po inne jej książki, nadrobię zaległości.
Może się to wydać dziwne, ale dawno nie widziałam powieści wydrukowanej na białym papierze.
Zadajecie sobie pytanie- skąd w tytule kot. Nie zdradzę! Zapraszam do lektury.

"Czereśnie zawsze muszą być dwie"- Magdalena Witkiewicz

Autor: Magdalena Witkiewicz
Tytuł: Czereśnie zawsze muszą być dwie
Liczba stron: 450
Data wydania: 2017 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo Filia
Źródło: egzemplarz recenzencki (księgarnia Tania Książka)

Nowość! Zapraszam na recenzję!
Często podrzucam książki mojej mamie, zdarza się nawet, że jeszcze zanim ja zdecyduję się na ich lekturę. Gust czytelniczy mamy jest odrobinę inny od mojego (na przykład rzadko ona czyta zagranicznych autorów, nawet tych najlepszych) dlatego jeśli jakaś powieść jej się spodoba to wiem, że naprawdę warto po nią sięgnąć.
Tak było w przypadku "Czereśnie zawsze muszą być dwie". Wprawdzie do przeczytania tego, co zostało napisane przez tę autorkę nie trzeba mnie namawiać, ale wiecie- lepiej smakuje potrawa zachwalana, prawda? Zwłaszcza, że ostatnimi czasy  nie udało mi się zbytnio zauroczyć jej powieściami.  "Tylko" mi się podobały...
Na szczęście "Czereśnie..." sprawiły, że wszystko się zmieniło, właściwie wróciło na poprzedni tor a ja bliska byłam zarwania nocy!
Zacznę od okładki. Początkowo nie mogłam się do niej przekonać (w momencie gdy została pokazana na grupie fanów Magdy), ale gdy otrzymałam książkę, egzemplarz papierowy, namacalny- zmieniłam zdanie. Jest urocza i wydaje się pasować do treści. Zgrzyta mi tylko część z tytułem.
To powieść, która dotyczy dwóch płaszczyzn czasowych: akcja dzieje się współcześnie, ale poznajemy też wydarzenia, które miały miejsce wcześniej, w latach 30-tych XX wieku. Współczesność to Zosia, Marek i Szymon, przeszłość zaś, jak się okaże- ma duży związek z tym, co dzieje się teraz. Czasami przeczytanie opisu na tylnej stronie okładki to zły wybór- może sprawić, że zniechęcimy się do lektury. A to duży błąd!
Wydaje się, że to kolejna mdła i pełna słodyczy zwykł i przewidywalna opowiastka o miłości. Owszem, trochę słodyczy jest, ale interesująca historia wszystko rekompensuje.
Naprawdę musiałam ćwiczyć przy niej silną wolę- trudno było się od niej oderwać. Spać jednak trzeba- niewyspanie nie jest miłe- nie można wtedy długo czytać bo oczy się same zamykają.
"Czereśnie..." polecam- idealna lektura na wakacje.

"Tatarka"- Renata Kosin

Autor: Renata Kosin
Tytuł: Tatarka
Liczba stron: 488
Data wydania: 2017 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo Filia
Źródło: egzemplarz recenzencki (księgarnia Tania Książka)

Niektóre recenzje bywają trudne do napisania. Trzeba się zastanowić czy jest dla nas ważna szczerość w stosunku do czytelników czy dobre relacje z autorami, obawa by ich nie urazić. Jako, że w blogosferze istnieję już od niemal siedmiu lat- wiele rzeczy już widziałam.
Dlaczego o tym piszę? Bo ja naprawdę miałam problem! Renatę Kosin- szalenie sympatyczną pisarkę miałam okazję spotkać kilka razy. Zawsze były to rozmowy miłe, wspólnych tematów nie brakowało.
Również "Sekret zegarmistrza", pierwsza w mojej czytelniczej karierze powieść tej autorki bardzo mi się podobała.
Więc co tym razem poszło nie tak? Nie wiem, zupełnie nie wiem. Faktem jest, że nie mogłam się  mimo, że to nowość w niej "zatopić", nie zainteresowała mnie na tyle bym zapomniała o całym świecie.
Czy imiona Lena i Ksenia coś Wam mówią? Nowym czytelnikom zapewne nie, starsi, ci co za sobą mają już "Sekret zegarmistrza" z pewnością przypomną sobie, że to bohaterki, które już poznałyśmy wcześniej. Nie należy się obawiać jeśli się nie czytało jeszcze tej "pierwszej" powieści. Obie mgą funkcjonować jako odrębne książki.
"Tatarka" to niezwykle klimatyczna powieść. Ksenia ulega urokowi pewnego Tatara, jednak  nie będzie to ckliwa historia miłosna, raczej saga rodzinna. Łączy losy dwóch rodzin.
Nie wiem dlaczego, ale nie udało mi się "przepaść". Obawiam się, że powód mógł być prozaiczny- to nie był odpowiedni czas na nią... Kalendarzowo nie mogłam trafić lepiej (w książce mowa o nocy świętojańskiej).
Co mogę powiedzieć o okładce? Jest cudna, lekka- aż chce się patrzeć!
Na pewno sięgnę po inne pozycje pani Renaty z nadzieją na kolejne udane spotkania.

"Zaufaj mi, Karolino"- Alina Białowąs

Autor: Alina Białowąs
Tytuł: Zaufaj mi, Karolino
Liczba stron: 288
Data wydania: 2017 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo Replika
Źródło: egzemplarz recenzencki

Pierwsza książka Aliny Białowąs mocno zapadła mi w pamięć. Nie mogłam doczekać się momenty gdy na rynku wydawniczym pojawi się kontynuacja. Byłam pewna, że po raz kolejny powieść tej autorki okaże się wciągająca, że aż trudna do odłożenia. Czy rzeczywiście tak było? Zapraszam do przeczytania recenzji.
Pierwsza rzecz, o której wspomnę dotyczy osób, które nie miały jeszcze okazji przeczytać "Obudź się, Karolino". Otóż, jak zawsze zapraszam do czytania wszystkich, tak wyżej wymienioną grupę muszę odwieść od tego. Recenzja będzie zdradzać szczegóły, o których niekoniecznie chcecie wiedzieć.
Karolina, którą niektórzy zdążyli już poznać próbuje dojść do siebie po ostatnich wydarzeniach i po rozwodzie. Jej postępowanie powinno być wzorem dla wielu. O czym mówię? Nasza bohaterka w dniu ślubu została pobita. Dzięki wsparciu bliskich i hartowi ducha znalazła w sobie siłę by nie tkwić w związku bez przyszłości i nie dać sobą pomiatać. Rozwód- choć to trudne przeżycie- to lepsza opcja niż tkwienie w związku z obawy lub tylko dla dzieci.
Mimo ciekawej pierwszej części, interesującego wątku- "Zaufaj mi, Karolino" mocno mnie rozczarowało. Przez większą część powieści była mowa o jej zauroczeniu, ale niewiele sięe działo. Pojawiały się dziwne pretensje do obiektu westchnień i.. do rodziców.
Ze zwykłej ciekawości poczekam na trzeci tom przygód Karoliny. Czy będzie tak dobrze, jak poprzednim razem? A może podobnie jak teraz?

"Wojna i więzienie"- Wasilij Aksionow [t.2]

Autor:Wasilij Aksionow
Tytuł: Wojna i więzienie [t.2]
Liczba stron: 520
Data wydania: 2 czerwca 2017 r.
Forma: ebook
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Źródło: egzemplarz recenzencki

Zupełnie nie wiem dlaczego, ale ostatnimi czasy często trafiam na pozycje związane z drugą wojną światową. Najpierw był "Speer. Architekt śmierci", teraz "Wojna i więzienie", a w kolejce do recenzji- "Kobiety z Ravensbruck". Lubię taką literaturą, choć może nie jest tu odpowiednie słowo "lubię". O! Cenię sobie, że dzięki nim mogę dowiedzieć się czegoś o przeszłości. Złota zaasada: we wszystkim trzeba mieć umiar. Przesycenie w niczym nie jest dobre.
Niekoniecznie zainteresowała mnie ta pozycja, ale źle nie było. Świadczy o tym chociażby fakt, że nie odłożyłam książki w połowie czytania (a wbrew pozorom- czasem zdarza mi się to zrobić).
Po książkę sięgnęłam zupełnie przypadkowo i dziś już wiem, że to był błąd. Nie z powodu nudy czy czegoś innego, a po prostu... nie doczytałam, ze to tom drugi! Nie czytałam od początku- nie jestem zorientowana w akcji poprzedniej powieści.
Czy żałuję decyzji? Nie. "Wojna i więzienie" to książka o napaści Niemiec na Rosję, skutkiem czego Stalin ogłasza mobilizację wojsk, zwalnia z więzień aresztowanych dowódców.
Autor to ceniony prozaik, dramaturg, scenarzysta.

"Bliżej nieba, bliżej ludzi"- Iwona, Beata i Krzysztof Demscy

Autor: Iwona, Beata i Krzysztof Demscy
Tytuł: Blisko ziemi, blisko nieba
Liczba stron: 240
Data wydania: 2015 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo Zwierciadło
Źródło: egzemplarz recenzencki

Oj, długo naczekała się ta książka na to bym wreszcie ją zrecenzowała. Tak naprawdę to ogarnia mnie wstyd, jak o tym pomyślę.
To bardzo niepozorna książeczka. Mała, cienka, ale bardzo ładnie wydana. Z jej kart wylewa się morze szacunku, jaki do księdza Twardowskiego czują jego przyjaciele.
Dawno temu miałam okazję przeczytać tomiki wierszy przez niego napisanych. Później- jego biografię. Teraz recenzowana książka jest idealnym ukoronowaniem, podsumowaniem. Od czasu mojego pierwszego "spotkania" z księdzem Janem sięgam po różne opracowania.
I choć jego nie ma z nami już od dekady to nadal jest w sercach wielu osób. To z ich wspomnień powstała dziś opisywana przeze mnie pozycja.
To dlatego jest taka niesamowita, wyjątkowa- bo znajdziemy wdzięczność i szacunek dla tego zwykłego- niezwykłego księdza. Dla wielu był prawdziwym ojcem, drogowskazem w życiu. Przy lekturze można poczuć wzruszenie czy ściśnięte serce.
To bardzo mała książeczka, cienka, ale jej wnętrze jest jak najbardziej warte uwagi.
Czy jest minus? Tak, cena! Za to fotografie w niej zamieszczone: piękne i wzruszające.
Polecam!

"Sława"- Karolina Korwin- Piotrowska

Autor: Karolina Korwin- Piotrowska
Tytuł: Sława
Liczba stron: 560
Data wydania: 23 maja 2017 r.
Forma: ebook
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Źródło: egzemplarz recenzencki

W kolejce do przeczytania czeka u mnie kilka książek Karoliny Korwin- Piotrowskiej. Wstyd się przyznać, ale "Sława" to moje pierwsze spotkanie z tą autorką.
Karolinę Korwin- Piotrowską dużo osób kojarzy z programów telewizyjnych takich jak "Magiel towarzyski" czy "Top model" (pierwsze kilka edycji była tam jurorką)..
Autorka do napisania książki przygotowała się, o ile można powiedzieć- profesjonalnie. Pierwsze rozdziały dotyczą historii fotografii. To ciekawe doświadczenie- zawsze można się czegoś dowiedzieć.
Jej obserwacje są zaskakująco celne, a listy związane z celebrytami czasem pokrywają się i z moimi przemyśleniami. O showbiznesie wie wiele, przecież przez lata była prowadzącą wyżej wspomnianego "Magla towarzyskiego", sama też, co tu ukrywać, należy do tego świadka. Tylko od nas zależy ile z naszego życia przedostanie się do mediów i co będą pisać.
Myślę, że książka jest warta przeczytania, jednak należy traktować ją z lekkim przymrużeniem oka oraz pamiętać, że są to subiektywne opinie autorki. To dobra odskocznia od "trudnej" tematycznie literatury. Czasem nawet na twarzy pojawi się uśmiech.

"Speer. Architekt śmierci"- Martin Kitchen

Autor: Martin Kitchen
Tytuł: Speer. Architekt śmierci
Liczba stron: 760
Data wydania: 30 maja 2017 r.
Forma: ebook
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Źródło: egzemplarz recenzencki

Trudna to książka. Obszerna, licząca niemal osiemset stron, naszpikowana ogromną ilością szczegółów. Kogoś, kto nie jest przygotowany do jej lektury, nie będę oszukiwać, może znudzić.
Na początku wspomnę o tym, że została rzetelnie opracowana. Książkę podzielono na rozdziały, na końcu każdego znajdują się przypisy.
Myślę, że recenzowana dziś przeze mnie pozycja powinna spodobać się pasjonatom historii najnowszej, osobom, które lubią tematykę II wojny światowej.
Albert Speer to znany architekt III Rzeszy. Mówi się, że jest to przerażająca postać. To, że znajdował się blisko Adolfa Hitlera na pewno dużo znaczy.
Był ministrem uzbrojenia i amunicji, głównym budowniczym stolicy Rzeszy.
Podsumowując- to opowieść porażająca, jednak cieszę się, że dane było mi poznać ten krótki wycinek historii.

"Kroniki Jaaru. Księga luster"- Adam Faber

Autor: Adam Faber
Tytuł: Kroniki Jaaru. Księga luster
Liczba stron: 456
Data wydania: 14 czerwca 2017 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo Czwarta Strona
Źródło: egzemplarz recenzencki

Mieszane uczucie miałam co do tej książki. Bohaterkę nazywa się Harrym Potterem w spódnicy. Nie wierzyłam w te entuzjastyczne sugestie bo dla mnie nic nie jest w stanie dorównać książkom o czarodzieju z Hogwartu. Mają jedyny i niepowtarzalny klimat, mam z nimi piękne wspomnienia.
Różne bywają powody, które decydują o moim zainteresowaniu książką. "Kroniki Jaaru" postanowiłam przeczytać właśnie dzięki zapewnieniom, o której wspominałam powyżej. Spodobała misię również okładka.
To powieść dla młodzieży, ale z powodzeniem mogą ją czytać dorośli. To książka interesująca, wciągająca, a przecież ja pozycji tego typu... nie lubię! Nie przepadam za fantastyką, a mimo to postanowiłam się z książką zmierzyć. Na złe mi to nie wyszło- wiem, że warto poznawać różne gatunki literackie. Zawsze, w każdej chwili można ją odłożyć.
Gdybym miała ściśle określić grupę wiekową, dla której jest ta pozycja- bez wahania odpowiedziałabym, że dla młodzieży.
O czym możemy przeczytać? Na przykład o magicznym świecie (o ile zrozumiałam), o ferach i innych stworzeniach w nim żyjących, a także o czarownicach. Kate jest, jak to często bywa, zwykłą nastolatką. Za sprawą pewnej księgi przenosi się do magicznego świata i poznaje swoje moce. Co się wydarzy?
Sięgając po "Kroniki Jaaru..."nie sądziłam że z zaciekawieniem przeczytam książkę z gatunku SF oraz, że ją zarekomenduję jako dobry prezent dla nastolatka.

"Zanim zapomnę"- Iwona Wilmowska

Autor: Iwona Wilmowska
Tytuł: Zanim zapomnę
Liczba stron:  368
Data wydania: 2017 r.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo Replika
Źródło: egzemplarz recenzencki

Do "Zanim zapomnę" miałam dwa podejścia. Nie dlatego, że mi się nie podobało, bo było wręcz  przeciwnie- od samego początku nie mogłam się oderwać. Więc dlaczego?
Po prostu ostatnimi  czasy błądzę jak we mgle. Mam tyle ciekawych nowości, że trudno mi się zdecydować na jeden tytuł. Czasem mam ograniczony czas na recenzję. To właśnie powód, dla którego odłożyłam "Zanim zapomnę".
Odłożyłam, ale nie zapomniałam- czekałam z wielką niecierpliwością na moment kiedy będę mogła do niej powrócić.
Iwona Wilmowska zafundowała mi przyjemnie spędzony czas- już sam początek wbija w miejsce. Potem, nie będę kłamać, jest jeszcze bardziej ciekawie.
O czym możecie przeczytać? Wbrew pozorom - o zwykłym dniu (tak się tylko wydaje, ale o tym cicho sza!).. Lidię poznajemy w momencie gdy po powrocie z Anglii rozpoczyna nową pracę. Jak każdy- nie lubi się spóźniać, nie chce też wywierać złego wrażenia. Jednak pewien ranek gdy biegnie do pracy okazuje się fatalny w skutkach. Lidia ulega wypadkowi.
Drugą bohaterką jest Agata- współpracownica Lidii. Gdy dowiaduje się o tym, co się wydarzyło postanawia wyjaśnić sprawę, zwłaszcza, że jak się okaże- między nią, poszkodowanym a narzeczonym Agaty istniało dużo powiązań, o których nawet nie wiedzieli. Czy uda się im wyjaśnić, co wydarzyło się feralnego dnia?
Jak już wcześniej wspomniałam- to lektura godna polecenia. Najlepiej zarezerwować czas na jej czytanie bo jej odłożenie to trudna sztuka. Te wszystkie zbiegi okoliczności mają swój urok, książki nie cechuje przewidywalność. Wyjaśnienie zagadki pokazuje, że przyczyna wszystkiego okazała się dla mnie niezrozumiała, odrobinę przesadzona. Powtarzam- dla mnie, dla osób winnych nie było innego wyjścia. Żałuję, że nie miałam okazji recenzować pierwszej powieści Iwony Wilmowskiej. Obiecuję nadrobić braki. Kiedyś...