Tytuł: Wieża z piasku
Liczba stron: 384
Data wydania: 2018 rok.
Forma: książka papierowa
Wydawnictwo: Wydawnictwo Replika
Źródło: egzemplarz recenzencki
Pierwsze co rzuca się w oczy to ciekawa, nawiązująca kolorystycznie do tytułu i tematyki. Książką na swoją kolej czekała długo. Czy powieść mnie zainteresowała? Zapraszam do przeczytania kilku słów.
Sięgając po książkę spodziewałam się, że będzie to literatura typu obyczajowego: wiecie, miłość, wyjazd na wieś, nowe życie, mały biały domek. Tyle, że nie tym razem.
Nina, główna bohaterka od długiego czasu ma ustabilizowane życie. Praca, matka i wścibskie koleżanki... Wszystko zmienia się w momencie gdy odbiera tajemniczy telefon z propozycją pracy. Nina zatraca się w nowym zajęciu (bo przyjmuje propozycję Jerzego) oraz... w nowym związku.
Niektórzy, ci regularnie śledzący mojego bloga, wiedzą, że w powieściach cenię sobie realizm. "Wieża z piasku" może i jest napisana dobrym stylem, ale niestety nie trafiła w mój gust czytelniczy. Nie mogłam przeniknąć do świata przedstawionego, nie czułam się związana z bohaterami i nie popierałam ich decyzji. Pewne wydarzenia mocno mnie zaskoczyły...
Jeśli myślicie, że książka nie jest warta sięgnięcia po nią- to nieprawda. Przyznam, ze mocno zaciekawił mnie wątek dotyczący syna i sąsiadki Niny (dokładniej syna sąsiadki, język polski płata figle). To właśnie dlatego postanowiłam zmierzyć się z "Wieżą..." oraz przekonać się jakie decyzje podejmie nasza bohaterka.Zaciekawiły mnie też choroba, o której autorka wspomina na początku.
Książka oprócz tematyki związanej z miłością porusza też tematy filozoficzne. Mogę przeczytać taką książkę, ale nie w połączeniu wyżej wspomnianym. Wtedy tylko się męczę.
Wiem, że powinnam uważniej dobierać lektury, jednak doba jest dla mnie mocno za krótka, a do przeczytania jeszcze tyyyle książek.
Też lubię się wczuwać w powieść i przeżywać razem z bohaterami to, co dzieje się wokół. Szkoda, że tutaj Ci się to nie udało. A tematy filozoficzne akurat lubię. :)
OdpowiedzUsuń